มองลงไปข้างใน แววตาที่ดูเศร้าๆ
มองยิ่งดูยิ่งเหงา โลกของเธอสีเทา
เสียงที่เงียบงัน ร้องไห้ทุกวัน
หยาดน้ำค้างพร่างพรม
ห่มใจของเธอให้อุ่น
นกน้อยลอยละมุน
กล่อมเธอให้คลายเศร้าใจ
แสงอาทิตย์รำไร แม้จะลับตาไป
โว้ ทุกที่ยังมีเรื่องราวให้ต้องช้ำใจ
โว้ ทุกเช้ายังคงจะมีแสงของวันใหม่
เปิดใจเธอไว้ก่อน อดทนรอไว้ก่อน
เพื่อรอวันที่สวยงาม
เวลายังเดิน คนก็คงเหมือนกัน
แบ่งความผูกพัน ให้คนที่เหงาเหมือนกัน
ทุกข์ที่เผชิญ ใช่เรื่องบังเอิญ
โว้ ทุกที่ยังมีเรื่องราวให้ต้องช้ำใจ
โว้ ทุกเช้ายังคงจะมีแสงของวันใหม่
เปิดใจเธอไว้ก่อน อดทนรอไว้ก่อน
เพื่อรอวันที่สวยงาม
โว้ แล้วเรื่องร้ายๆ ที่เจอจะเป็นแค่ฝันไป
โว้ ทุกเช้ายังคงจะรอเธอเริ่มต้นใหม่
เปิดใจเธอไว้ก่อน อดทนรอไว้ก่อน
ฉันจะนำรักเธอไป
โว้ ทุกที่ยังมีเรื่องราวให้ต้องช้ำใจ
โว้ ทุกเช้ายังคงจะมีแสงของวันใหม่
เปิดใจเธอไว้ก่อน อดทนรอไว้ก่อน
เพื่อรอวันที่สวยงาม
โว้ แล้วเรื่องร้ายๆ ที่เจอจะเป็นแค่ฝันไป
โว้ ทุกเช้ายังคงจะรอเธอเริ่มต้นใหม่
เปิดใจเธอไว้ก่อน อดทนรอไว้ก่อน
ฉันจะนำรักเธอไป